يه شب، فاطمه و محمد، براي خوندن نماز با پدر به مسجد رفتن.
توي مسجد، بابا كه مشغول نماز شد، فاطمه و محمد شروع به دويدن كردن و سر به سرهم مي‌گذاشتن. وقتي بابا نمازش تموم شد، بچه‌ها رو صدا كرد و گفت: كي دوست داره آداب مسجد رو براش بگم؟ فاطمه گفت: چه جالب! مسجد رفتن هم آداب داره؟!
بابا دستي به سر فاطمه كشيد وگفت: بله كه آداب داره. ما وقتي مي‌خوايم به مسجد يا زيارت بريم بايد لباسمون پاك و تميز و مرتب باشه . خودمون رو خوشبو و معطّركنيم  و حتماً موهامون رو شونه بزنيم . بايد حواسمون هم باشه، اگه سير یا پیاز خورده بوديم و دهنمون بو مي‌داد مسجد يا زيارت نريم .
محمد پرسيد: بابا وقتي مسجد رفتيم چه كارايي بايد انجام بديم؟ بابا جواب داد: آهان! اول همه، براتون بگم وقتي مي‌خواهيم به مسجد بريم، وضو مي‌گيريم ، بسم الله مي‌گيم و صلوات مي‌فرستيم  و موقع وارد شدن پاي راستمون رو اول توي مسجد مي‌ذاريم ، بعدم دعا مي‌كنيم كه درهاي مهربوني خدا هميشه به رومون باز باشه . اما، بچه‌ها! مي‌دونين كه مسجد خونه‌ی خداست، پس فقط حرفاي خوب و كاراي خوب مال اون‌جاست؛ توي مسجد، رو به قبله مي‌شينيم ، پشت سرهم‌ديگه حرف نمي‌زنيم ، با صداي بلند هم‌ديگه رو صدا نمي‌كنيم ، داد نمي‌كشيم ، نمي‌خوابيم ، و حتي خوب نيست كه توي مسجد چيزي بخريم يا بفروشيم .
فاطمه اجازه گرفت و گفت: پس وقتي زيارت يا مسجد مي‌ريم بايد ساكت و با ادب باشيم؟ 
بابا جواب داد: آفرين همين طوره. راستي وقتي مسجد يا زيارت مي‌ريم خوبه دو ركعت نماز مستحبی بخونيم  و براي بيرون اومدن خيلي عجله نكنيم . ولي هر وقت خواستيم بيرون بياييم، پاي چپمون رو اول از مسجد بيرون بذاريم ، بعد هم دعا كنيم، كه خدا مال و روزي‌مون رو زياد كنه .
حالا هركي مي‌خواد آداب مسجد رو رعايت كنه، كنار من بیاد تا با هم یه نماز بخونیم.