سفر مجازي به آرامگاه حربن يزيد رياحي

پس از شهادت امام حسين (عليه السلام) و يارانش، طايفه بني رياح با توافق عمربن سعد، پيکر حرّبن يزيد را از ميدان جنگ بيرون برده و در نُه كيلومتري غرب كربلا به خاك سپردند. همانجا كه امروزه به سبب وجود قبر او به « روستاي حرّ » معروف است.
 آستان مبارك آن شهيد در 370 ه.ق. به دستور عضدالدوله ديلمي ساخته شد. در 914 ه.ق. شاه اسماعيل صفوي، كه خود به زيارت اين آستان مشرف شده بود، به تجديد بناي آن پرداخت. اين بنا يك بناي ساده در ميان صحرا است كه به صورت يك چهار ديواري آجري و قلعه‌اي مستحكم به دستور مادر آقاخان محلاتي ساخته شده است. اين مزار صحن و گنبدي با كاشي آبي و ضريح نقره‌اي دارد. ناصر الدين شاه، كه آنجا را زيارت كرد، در آن دوران از خرابي و وضع نامطلوب و نگهداري بد آن بقعه به مدحت پاشا، حاكم كربلا، گلايه كرده و براي تعمير و نگهداري بهتر آن سفارش‌هايي كرده بود. در 1330 ه.ق. تعميراتي در آن آستان انجام گرفت و ايواني در آن تعبيه شد. كتيبه بالاي اين ايوان نشان دهنده‌ي باني و تعمير كننده‌ي آن است: « قد عمر هذا المكان بهمة آقا حسين خان شجاع السلطان همداني دام ظله الفاني سنه 1330 ه.ق. ».
در قسمت شرقي صحن، حجره‌هايي در دو طبقه جهت سكونت زائران ساخته شده و هنرمندان ايراني در 1396 ه.ق.، حرم را آينه كاري كردند.