سفر مجازي به حرم حضرت زينب (سلام الله عليها)

آرامگاه مقدس حضرت زينب‌(سلام الله عليها) در هفت كيلومترى شرق دمشق قديم به طرف فرودگاه واقع مى‌باشد. اين مكان، در گذشته به راويه و اكنون به زينبيه مشهور است.
نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه‌ي گرامیشان، ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و ...
پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب(علیه السلام)، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا(سلام اللّه علیها) می‌باشد.
در آن زمان که صدیقه‌ي کبری(علیها السلام) به این گوهر دریای عصمت و طهارت باردار بود، پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) در مدینه حضور نداشتند و به سفری رهسپار بودند. هنگامی که وجود مقدس زینب کبری(سلام الله علیها) متولد گشت، صدیقه طاهره(علیها السلام) به امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: چون پدرم در سفر هستند و در مدینه حضور ندارند، شما این دختر را نام بگذارید. آن حضرت فرمود: من بر پدر شما سبقت نمی‌گیرم، صبر نما که به این زودی رسول خدا باز خواهد گشت و هر نامی که صلاح بداند بر این کودک می‌نهد.
هنگامی که سه روز گذشت، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) مراجعت نمود و همانگونه که رسم و سیره‌ي رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) بود، نخست، به منزل حضرت زهرا(علیها سلام ) وارد گشتند. امام علی(علیه السلام) خدمت آن حضرت عرض کرد: یا رسول الله! خداوند متعال دختری به دخترت عطا فرموده است، نامش را معین فرمایید. فرمود: اگر چه فرزندان فاطمه اولاد من می‌باشند، لکن امر ایشان با پروردگار عالم است و من منتظر وحی می‌باشم. در این حال جبرییل نازل شد عرض کرد: یا رسول الله! حق تو را سلام می‌رساند و می‌فرماید: نام این مولود را «زینب بگذار» چرا که  این را در لوح محفوظ نوشته‌ایم. رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) قنداقه آن مولود گرامی را طلبید و به سینه چسبانید، بوسید و نامش را زینب نهاد و فرمود: به حاضرین و غایبین امت، وصیت می‌نمایم  که حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا که او به خدیجه‌ي کبری(علیها سلام) شبیه است.
كلمات و فرمایشات گهربار آن حضرت در خطبه‌هایى كه از آن حضرت روایت شده، خود قوی‌ترین دلیل بر كمال فصاحت و بلاغت آن بانوى بزرگوار می‌باشد. همان بانویى كه امام سجاد(علیه لسّلام) در حق ایشان فرمودند: (اَنْتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَیرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَیرَ مُفَهَّمَة) یعنى: (اى عمّه! شما الحمد للّه بانوى دانشمندى هستید كه تعلیم ندیده، و بانوى فهمیده‌اى هستى كه بشرى تو را تفهیم ننموده است).
حضرت زينب(سلام الله عليها)، شيرزن دشت كربلا، پس از عمري دفاع از طريق حقه ولايت و امامت در 15 رجب سال 63 هجرى قمرى در ضمن سفرى كه به همراه همسر گراميشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، وفات نموده و بدن مطهر آن بانوى بزرگوار در همانجا دفن گرديد.

حرم حضرت زينب (سلام الله عليها)
در خيابان اصلى شهرك زينبيه، از دور، گنبد و ماذنه‌هاى مقبره‌ي آن بانوى گرامى و دخت امام على‌(عليه السلام) ديده مى‌شود. گنبد اين مرقد طلائى است و در سمت شرقى و غربى آن، دو مناره كاشيكارى شده قرار دارد.
در مدخل درب غربى حرم و سمت راست آن، داخل اطاق كوچكى سه قبر وجود دارد كه يكى از آنها قبر آيه الله سيد حسين يوسف مكى عاملى متوفى 1397 هجرى و ديگرى مرحوم محسن الامين عاملى، صاحب تاليف معروف اعيان الشيعه و سومين آنها نيز دختر ميرزا تقى بهبهانى مى‌باشد.
فضاى حرم حضرت زينب و صحن آن، بصورت مربع مستطيل مى‌باشد كه شبستان و گنبد و حرم در وسط آن قرار گرفته و داراى چهار درب ورودى مى‌باشد. سقف شبستان و حرم از سه قسمت تشكيل شده كه به صورت پله‌اى بر روى هم قرار دارند و گنبد نيز در وسط آن قرار گرفته است. بر روى اين گنبد آياتى از قرآن نوشته شده و طلاكارى آن در سالهاى اخير به وسيله ايران انجام شده است.
در سمت شرق صحن مطهر، مصلاى زينبيه قرار دارد، كه مراسم نماز جماعت، دعاى كميل و نماز جمعه در آن برقرار مى‌گردد. اين شبستان بسيار بزرگ مى‌باشد. مساحت كل صحن، حرم و ساير مراكز وابسته حدود ده هزار مترمربع است. در حرم جمعا 114 اطاق وجود دارد كه 64 اطاق آن در صحن بزرگ و بقيه در صحن دوم و حسينيه‌هاى اطراف است.

مقبره‌ي آن بانوى بزرگوار، زينب كبرى(سلام الله عليها) در وسط حرم با ضريحى نقره‌اى و اطراف آن هشت ستون كاشيكارى شده كه گنبد حرم بر آن استوار شده وجود دارد. ديوارهاى حرم مطهر تا نصف آن سنگ سفيد و بقيه آئينه‌كارى بوده و جلوه‌اى از هنر و معمارى ايرانى اسلامى است.