زيارت حضرت رسول(صلي الله عليه و آله و سلم)

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَاتَمَ النَّبِيِّينَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسَالَةَ وَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ فَصَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَتُهُ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ
سلام بر تو اى فرستاده خدا، سلام بر تو اى پيامبر خدا، سلام بر تو اى محمّد بن‏ عبد اللّه، سلام بر تو اى خاتم پيامبران، شهادت مي ‏دهم كه تو رسالت خويش را انجام دادى، و نماز را بپا داشتى، و زكات را پرداختى، و به معروف امر نموده، و از منكر نهى كردى، و خدا را خالصانه عبادت كردى، تا مرگ تو را دررسيد، درودهاى خدا و رحمتش بر تو و اهل بيت پاكيزه ‏ات.
پس رو به قبله نزد ستون جلو كه از جانب راست قبر است بايست، بطورى‌‏كه دوش چپ به جانب قبر، و دوش راست به جانب منبر كه جايگاه سر رسول خدا صلى اللّه عليه و آله است قرار گيرد و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ فَبَلَّغَ اللَّهُ بِكَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَ الضَّلالَةِ .
شهادت مى دهم كه معبودى جز خدا نيست، يگانه و بى‏شريك است،و شهادت مى‏ دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست، و شهادت مى‏ دهم كه تو رسول خدايى و اينكه تويى محمّد بن عبد اللّه، و شهادت مى ‏دهم كه تو پيامهاى پروردگارت را به مردم رساندى و براى امّتت خيرخواهى نمودى، و در راه خدا جهاد كردى با حكمت و موعظه و حسنه، و خدا را عبادت كردى‏ تا مرگ تو را دررسيد، و آنچه از حق بر عهده‏ ات بود ادا كردى، و نسبت به مردم مؤمن‏ مهربان، و بر كافران سخت‏گير بودى، پس خدا تو را به برترين شرف مقام گرامى‏ داشتگان برساند. خدا را سپاس كه ما را به وسيله تو، از شرك و گمراهى رهانيد.
اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَوَاتِكَ وَ صَلَوَاتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ نَجِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ اللَّهُمَّ أَعْطِهِ الدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ وَ آتِهِ الْوَسِيلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ وَ ابْعَثْهُ مَقَاما مَحْمُودا يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابا رَحِيما وَ إِنِّي أَتَيْتُكَ مُسْتَغْفِرا تَائِبا مِنْ ذُنُوبِي وَ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكَ لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي .
خدايا قرار ده،درودهايت و درودهاى‏ فرشتگان مقرّبت و پيامبران مرسلت و بندگان شايسته‏ات و اهل آسمانها و زمينها، و هركه برايت تسبيح گفت اى پروردگار جهانيان از گذشتگان و آيندگان، بر محمّد بنده و رسول و پيامبرت و امين و محرم راز و محبوبت و دوست خالص و مخصوص و برگزيده ‏ات، و انتخاب‏ شده تو از ميان خلقت. خدايا او را درجه بلند عطا كن، و او را از بهشت وسيله عنايت كن، و او را به مقام پسنديده‏ اى برانگيز، كه گذشتگان و آيندگان به او رشك برند، خدايا تو فرمودى، اگر اينان وقتى‏ كه به خود ستم كردند، نزد تو آمدند، پس از خدا درخواست آمرزش كردند، و رسول براى آنان آمرزش خواست، خدا را توبه ‏پذير و مهربان مى‌‏يابند،و من هم اكنون‏ آمرزش‏ خواه و توبه‏ كننده به نزد تو آمدم، و به وسيله تو رو به جانب خدا، پروردگارم و پروردگار تو مى‏‌كنم، تا گناهانم را بيامرزد.
و اگر تو را حاجتى باشد،قبر مطهّر را پشت كتف خود قرار ده، و رو به جانب قبله كن و دستها را به سوى خدا بردار و حاجت‏ خويش را بخواه،كه سزاوار است برآورده شود، ان شاء اللّه تعالى.ابن قولويه به سند معتبر از محمّد بن مسعود روايت كرده‏ كه گفت: ديدم امام صادق عليه السّلام نزد قبر رسول خدا صلى اللّه عليه و آله آمد، و دست مبارك را بر قبر گذاشت و گفت:
أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي اجْتَبَاكَ وَ اخْتَارَكَ وَ هَدَاكَ وَ هَدَى بِكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَيْكَ.
از خدا كه تو را بزگزيد و انتخاب كرد و هدايتت نمود، و مردم را به وسيله تو هدايت كرد، مى‏ خواهم كه بر تو درود فرستد،
سپس‏ چنين خواند:
إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيما.
به درستى كه خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى ‏فرستند، اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد بر او درود فرستيد و سلام كنيد سلامى كامل.